نزلت سوق البخوت
أدور على بختى
أعاتبه وألومه
ليه يابخت مخاصمنى
حملتنى الأسى والهموم
من صغر سنى
وذوقت مرارة الأيام
وكان شبابى مصبرنى
إضحكلى بقى يابخت
أنا دلوقتى فى شيخوختى
مش قادر على أسوة الأيام
ولا قادر أتحمل همى

نزلت سوق البخوت
أعاتبه وألومه وأشكيله من غلبى
لقيت ناس كتير
بتندب حظها وتنعى
وناس من الأسى والأحزان
بتصرخ وتقول رحمتك ياربى
وناس معاها المال والأطيان
ومن الأمراض بتعوى
وناس من ضيق المعايش
عايزة تسيب أوطانها وتمشى
وناس مشيت مع الشيطان
وبتندم ألاقى فين توبتى
وناس من المفتريين إتظلموا
ورافعة إيديهم وعليهم بتدعى
وناس ياعينى حزانة
على فراق الغوالى وبتبكى
وأبهات وأمهات رموهم أولادهم
ولرب العالمين بتشكى
لقيتنى أحسن من غيرى كتير
قولت أحمدك وأشكرك ياربى
وقولت لبختى أنا فى نعيم
سامحنى يابختى ومتزعلش منى